از سال گذشته و با ظهور نمادها و سخنان یأس آفرین در پایان یافتن دوران حماسه و انقلابی‌گری و بسترسازی برخی افراد و رسانه‌ها برای تسلیم شدن در برابر معادلات فرهنگی و سیاسی دنیا، رهبر معظم انقلاب بارها و بارها بر واژۀ انقلابی بودن و انقلابی ماندن تأکید کردند.
حتی در پیام‌های تسلیت خود، از جمله پیام تسلیت به مناسبت رحلت آیت الله مهدوی کنی و نامیدن ایشان به عنوان «انقلابی صریح» در تلاش برآمدند تا روح انقلابی را در جامعه و به ویژه نخبگان جامعه زنده نگه دارند. تأکید رهبری انقلاب بر انقلابی ماندن حوزه‌های علمیه در دیدار با مجمع طلاب و فضلای حوزه علمیه قم و گره زدن بقای نظام اسلامی با بقای این روح و روحیه در حوزه‌های علمیه، بیانگر این واقعیت است که تلاش برای زنده نگه داشتن این روحیه باید در رأس برنامه‌های متولیان فرهنگی و سیاسی کشور به ویژه حوزه‌های علمیه و دانشگاه‌ها قرار گیرد.
از یاد نبریم که رهبری معظم انقلاب در گذشته نه چندان دور، حفظ و حراست از نظام اسلامی را بزرگترین معروف و تلاش در جهت مخالف آن را منکر بر شمردند و معروف‌ها و منکرات دیگر در عرصه سیاست و فرهنگ را ذیل این دو معروف و منکر تعریف کردند که باید مورد توجه فعّالان سیاسی و فرهنگی کشور قرار می‌گرفت.
اگر امروز حفظ و حراست نظام اسلامی به زنده ماندن و زنده نگه داشتن، انقلابی بودن و انقلابی ماندن گره خورده است، باید به صراحت گفت: امروز زنده نگه داشتن این روحیه نیز از مصادیق بارز معروف به شمار می‌آید و هر جریان و حزب و گروه و فردی که بخواهد در جهت خلاف آن گام بردارد دانسته و ندانسته در زمین دشمن بازی می‌کند، چرا که این روح و روحیه است که می‌تواند ضامن بقای «معروف» بزرگ «حفظ نظام» و دستاوردهای آن در داخل و میوه‌های به ثمر رسیده آن در منطقه و جهان شود.
باید گفت تأکیدات رهبری معظم انقلاب بر باقی ماندن این روحیه اقتضاء می‌کرد که برخی نهادها و حتی جریان‌های فکری و سیاسی به ویژه حوزه‌های علمیه که بیش از دیگران دغدغه عملی شدن منویات رهبری انقلاب را دارند با بزرگانشان به میدان می‌آمدند و در «اقدامی عملی» موجی را ایجاد می‌کردند و تمهیداتی را سامان می‌بخشیدند، تا دشمن و عناصر نفوذی آنان دلسرد از توطئه جدید و بس خطرناک به عقب می‌نشستند که متأسفانه این اتفاق نیفتاد.
امروز در بین دلسوزان نظام و فعالان سیاسی و فرهنگی ولایتمدار این جمله تکرار می‌شود که مگر رهبری معظم انقلاب چند بار دیگر باید بر حفظ روح انقلابی و انقلابی ماندن به ویژه در حوزه‌های علمیه تأکید کنند تا حرکتی از سوی برخی نهادها به صورتی «عملی» آغاز شود.