به گزارش خبرنگار ایسنا، منطقه آذربایجان‌شرقی، رضا بازرگان رئیس کمیسیون فرهنگی ستاد امر به معروف و نهی از منکر کشور در سمینار آموزش هنر ظریف مهارت بازدارندگی در تبریز با تاکید بر اینکه نصیحت و تذکر باید در خلوت انجام گیرد، اظهار کرد: با توجه به شرایطی که در جامعه شاهد آن هستیم می‌بینیم که در خصوص امر به معروف و نهی از منکر کوتاهی شده است.
وی افزود: امروزه مشکلی که جامعه را دامن‌گیر خود کرده است این است که افراد کارها و مسئولیت خود را به عهده‌ی دیگران گذاشته و از انجام مسؤولیت شانه خالی می‌کنند.
وی بیان کرد: در جامعه‌ی ما دستگاه‌های نظارتی زیادی وجود دارد اما با این وجود شاهد شکل‌گیری فساد و وجود تاریک‌خانه‌هایی در این وزارت‌خانه‌ها هستیم؛ کار امر به معروف و نهی از منکر روشن کردن این تاریک‌خانه‌هاست و بدون اعمال آن شاهد این ولنگاری‌های موجود در جامعه خواهیم بود.
بازرگان تاکید کرد: در مورد امر به معروف و نهی از منکر در کشور ما در سال ۹۴ مواردی تصویب شده است که قوانین خوبی بوده، اما کافی نیستند و اگر در خصوص این قوانین نیز کوتاهی کنیم آثاری از آن باقی نخواهد ماند.
وی بیان کرد: در برخی از موارد در ادارات ما فضایی حاکم است که کارمندان از امر به معروف به‌علت توبیخ شدن هراس دارند؛ در صورتی که امر به معروف و نهی از منکر در نظام اداری باید با “تشویق شدن” همراه باشد.
این مقام مسؤول تاکید کرد: امر به معروف و نهی از منکر در نظام اداری بیشینه منابع و کمینه هزینه ایجاد کرده و اثرات خود را نشان می‌دهد؛ چرا که تنها در این صورت است که کارمندان با دیدن نتایج مثبت و منفعت ناشی از آن به این سمت گرایش پیدا کرده و در این مسیر حرکت خواهند کرد.
وی گفت: باید امر به معروف و نهی از منکر از قالب همایش‌ها و نشست‌ها بیرون آمده و چهره‌ی عملی و اثربخشی از خود نشان دهد و همچنین فسادهایی نیز در برخی ادارات وجود دارد باید توسط کارکنان و مسؤولان گزارش شده و نسبت به آن بی‌توجهی نشود.
وی با تاکید بر اینکه بی‌تفاوتی، دشمن امر به معروف و نهی از منکر است، بیان کرد: برای اعمال امر به معروف و نهی از منکر نباید تنها یک مصداق “مثلا بی‌حجابی” را مدنظر قرار داده و بر روی آن متمرکز شویم؛ چرا که موارد زیادی از منکرات در جامعه وجود دارد که باید به تمامی آن‌ها پرداخت شود.
بازرگان اظهار کرد: در نظریات و گفته‌های دکارت این جمله وجود دارد که “من فکر می‌کنم پس هستم” در حالی امام‌حسین(علیه السلام) مصداق بارز اهمیت امر به معروف و نهی از منکر را با رفتار خود نشان داد که “من نهی می‌کنم پس هستم”؛ از این‌رو باید به ارزش و اهمیت این موضوع واقف بوده و آن را به طور درست در جامعه اعمال کنیم.
وی با اشاره به سخنی از یکی از تاریخ‌نویسان غربی بیان کرد: این تاریخ نویس تمامی پیشرفت‌ها، نظم و … غرب را در سایه‌ی نقد و انتقاد دانسته است که مصداق بارز امر به معروف و نهی از منکر است؛ اما برخی افراد در مقابله با انتقاد آن را به عنوان انتقام فرض می‌کند که باید تلاش کنیم انتقاد تبدیل به ارتباط شود.
وی گفت: در امر به معروف و نهی از منکر باید از ادبیات مناسب فرد استفاده کرده و باید از درشت‌خویی پرهیز کنیم چرا که می‌خواهیم کارمند برانگیخته داشته باشیم نه کارمند برافروخته؛ چرا که اساس امر به معروف و نهی از منکر تربیت انسان برانگیخته است.
این مسؤول تشریح کرد: برخی افراد هیچ واکنشی نسبت به تکانه‌های اجتماعی نشان نداده و اظهار بی‌تفاوتی می‌کنند و برخی از افراد نیز به جای ارائه‌ی دلایل قوی رگ گردن خود را قوی می‌کنند، برخی نیز در امر به معروف به دنبال تنش صرف هستند.
وی با تاکید بر اینکه چهره‌ی امر به معروف و نهی از منکر باید جذاب و شیرین باشد، گفت: در کارهای فرهنگی اگر سه مورد “کاهش مرارت، افزایش مهارت و تولید محبت ” حضور نداشته باشد، تاثیرگذار نخواهد بود.
وی با اشاره به اینکه در نظام اداری باید طبق مختصات و جغرافیای موجود اقدام به امر به معروف و نهی از منکر کنیم، یادآور شد: در امر به معروف و نهی از منکر نیز باید هفت مرحله “تشخیص، تفکیک، تکریم، تکرار، تاب‌آوری، تشکر و تذکر” وجود داشته باشد.